Λογοτεχνικά Βιβλία & Δοκίμια

Τρελαθήκατεεε; Τρελαθήκατεεε; Κοντεύετε; Α, ωραία. Μια στιγμή να απολυμάνω στα γρήγορα έναν ζουρλομανδύα και πάμε παρέα να γελάσουμε, να ξεφύγουμε από τους πάντες και τα πάντα. Είχα, που λέτε, τον άντρα, τα παιδιά, τον σκύλο, μια δουλειά, και μια ωραία πρωία έκαναν την εμφάνισή τους η παγκόσμια πανδημία και τα πεθερικά μου! Γιατί χέρι χέρι έρχονται πάντα οι καταστροφές. «Ο καλός ο πεθερός, γάιδαρος καμαρωτός, και η κακιά η πεθερά, κολοβή οχιά». Και για περισσότερη τρέλα, σας έχω καυτό κούκλο toy boy, που χορεύει τσίτσιδος στο απέναντι μπαλκόνι, έχω «καθαρισμό αύρας» για να διώξετε την αρνητική ενέργεια, έχω σούπερ σέξι μεγάλο έρωτα dj, όχι παίξε γέλασε, φίλες σε απόγνωση, τρελές παρακολουθήσεις και ωραιότατα υπαρξιακά τού τύπου «ποια είμαι;», «πού πάω» και «με αδυνατίζει καθόλου η κόκκινη μάσκα με τις ροζ καρδούλες ή να αρκεστώ στα κίτρινα γάντια που έχω στολίσει με πολύχρωμα φωτάκια»; Μια οικογένεια που θα μπορούσε να είναι… η δική σας, στο πιο αστείο και επίκαιρο βιβλίο της εποχής μας. Γιατί… και τα ζούμε και προλαβαίνουμε να τα γράψουμε!

Η Ετσούκο, μια μεσήλικη Γιαπωνέζα που ζει στην Αγγλία, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την πρόσφατη αυτοκτονία της κόρης της. Καταφεύγοντας στο παρελθόν, ξαναζεί με ιδιαίτερη ένταση μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο Ναγκασάκι, όταν εκείνη και οι φίλες της αγωνίζονταν να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο. Αλλά καθώς θυμάται την παράξενη φιλία της με τη Σατσίκο, μια πλούσια γυναίκα που έμεινε άστεγη, οι αναμνήσεις της παίρνουν μια δυσάρεστη τροπή… Η Αχνή θέα των λόφων είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Καζούο Ισιγκούρο. Ένα «μακάβριο και αλάνθαστα δουλεμένο αίνιγμα» (Sunday Times) που «ισορροπεί απόλυτα ανάμεσα στην ελεγεία και την ειρωνεία» (New York Times Book Review).

Τέσσερις ήρωες που παλεύουν με τους ανέμους της ζωής τους, με τα παιχνίδια της ψυχής τους και οδηγούνται στην κάθαρση μέσα από αλλεπάλληλες ανατροπές. Και ανάμεσά τους η αγάπη. Που υπομένει και συμπάσχει, χορεύει και τραγουδάει. Που είναι ουρανός και θάλασσα μαζί. Και γίνεται ένα. Ένα μαγευτικό βαθύ γαλάζιο.

Μια νύχτα με βροχή, ένα απότομο φρενάρισμα και μια καραμπόλα. Σπασμένα φανάρια στην άσφαλτο και τέσσερις οδηγοί να αλληλοκοιτάζονται και να αλληλοκατηγορούνται. Ο Κωστής, η Μαρίνα, η Ελπίδα, η Ναταλία… Έτσι άρχισαν όλα… Δώδεκα μήνες ακολούθησαν. Γεμάτοι ανατροπές, δάκρυα και γέλια για τους τέσσερις που ξεκίνησαν αντίπαλοι, έγιναν φίλοι και κατέληξαν να ξεπεράσουν ακόμη κι αυτό το στάδιο. Έγιναν ο ένας για τον άλλον, το «τώρα», το «σήμερα», το «πάντα». Σαν τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, που κάποτε καθόριζαν τις ζωές των απλών θνητών, έτσι κι εκείνοι οι δώδεκα μήνες σφράγισαν το πεπρωμένο τους. Δώδεκα μήνες. Δώδεκα θεοί. Όρισαν. Διέταξαν. Εκτέλεσαν. Ένα σύγχρονο μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη φιλία και τον έρωτα!

ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΩΝ ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Βιολέτα ήρθε στον κόσμο εν μέσω μιας καταιγίδας το 1920. Ήταν η πρώτη κόρη μιας οικογένειας που είχε ήδη πέντε ζωηρά αγόρια. Από την αρχή, η ζωή της σημαδεύτηκε από ξεχωριστά γεγονότα: οι αναταράξεις του Μεγάλου Πολέμου ήταν ακόμη αισθητές, όταν η ισπανική γρίπη έφτασε στις ακτές της Λατινικής Αμερικής, όπου ήταν η πατρίδα της, σχεδόν ταυτόχρονα με τη γέννησή της. Σε ένα γράμμα που η Βιολέτα γράφει στο πιο αγαπημένο της πρόσωπο ξεδιπλώνει την ιστορία της ζωής της, που καλύπτει εκατό χρόνια με αβάσταχτους καημούς και παθιασμένους έρωτες, πλούτη και φτώχεια, τρομερές απώλειες και μεγάλες χαρές. Η διαδρομή της ξετυλίχτηκε παράλληλα με τις ιστορικές εξελίξεις ενός ολόκληρου αιώνα και διαμορφώθηκε από τον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών, την άνοδο και την πτώση τυράννων και, εντέλει, όχι από μία αλλά από δύο πανδημίες. Μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας η οποία, χάρη στο ακατάβλητο πάθος, την αποφασιστικότητα και το χιούμορ της, κατάφερε να επιβιώσει σε ταραγμένους καιρούς, η Ιζαμπέλ Αλιέντε μάς προσφέρει για άλλη μια φορά ένα έπος που εμπνέει αλλά και συγκινεί.

Πάντα όλοι γνωρίζουν κάτι, ακόμα κι αν είναι κάτι που δε γνωρίζουν πως γνωρίζουν. Πολύ δυσάρεστα πράγματα συμβαίνουν σ’ ένα σχολείο θηλέων… Μες στη νύχτα, ενώ όλο το σχολείο κοιμάται, δύο καθηγήτριες, αναζητώντας την πηγή μιας μυστηριώδους λάμψης στο Αθλητικό Περίπτερο, ανακαλύπτουν το πτώμα της γυμνάστριας – έχει πυροβοληθεί εξ επαφής. Το σχολείο βυθίζεται στο χάος, όμως, όταν η «γάτα» που παραμονεύει στη φωλιά των περιστεριών ξαναχτυπά. Δυστυχώς, μια μαθήτρια γνωρίζει πάρα πολλά. Και πιο συγκεκριμένα γνωρίζει πως χωρίς τη βοήθεια του Ηρακλή Πουαρό θα είναι το επόμενο θύμα…

«Είναι υψηλό το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν τα φαντάσματα. Κι αυτό ακριβώς είμαι πλέον εγώ. Ένα φάντασμα, ένα στοιχειό. Με τη δική μου θέληση, με τον δικό μου τρόπο. Ένα φάντασμα που κινείται αθόρυβα ανάμεσα στον κόσμο. Κι εκείνοι; Εκείνοι με κοιτάζουν, αλλά δε με βλέπουν. Με ακούνε αλλά δε με αφουγκράζονται. Με συναναστρέφονται, αλλά δε με ξέρουν…» Ένας κατά συρροήν δολοφόνος σκοτώνει γυναίκες στο παρόν αντιγράφοντας γυναικοκτονίες του παρελθόντος που παρέμειναν ατιμώρητες. Στην άψογα σκηνοθετημένη σκηνή του εγκλήματος, ο δολοφόνος αφήνει «δωράκια» για την αστυνομία: έξτρα στοιχεία, με τα οποία μπορούν να συλληφθούν πλέον οι ένοχοι του παρελθόντος. Όλα τα θύματα φορούν ένα κόσμημα πανομοιότυπο με αυτό που έχει η υπαστυνόμος Νόρα Δενδρινού πάντα στον λαιμό της: ένα καλλιγραφικό κεφαλαίο «Ν» κλεισμένο σ’ ένα σπιτάκι. Η πρό(σ)κληση του δολοφόνου προς εκείνη είναι σαφής. Το παιχνίδι αρχίζει. Μαζί της, ο υπαστυνόμος Νικόλας Παναγιωτίδης και η ιδιωτική ερευνήτρια Ελπινίκη Ντόκα. Οι τρεις τους εγκλωβισμένοι σε μια αρένα θανάτου. Μπορεί το παρόν να ξεκλειδώσει το παρελθόν; Μπορεί η εκδίκηση να σημάνει δικαίωση; Διότι κάποιες φορές «το παρελθόν δεν έχει έρθει ακόμη και το μέλλον δεν είναι όπως παλιά…»

Κάλυμνος 1934, ιταλική κατοχή. Η Θεμελίνα και η Χριστίνα, συμμαθήτριες και αδελφικές φίλες, μοιράζονται τα πάντα: σκέψεις, όνειρα, φοβίες, τη στοργική μητέρα της Θεμελίνας, ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια, που τα φοράνε εναλλάξ, αλλά και ένα φρικιαστικό μυστικό που τις κατατρύχει. Όταν κάποια στιγμή γίνονται μάρτυρες ενός βιασμού που καταλήγει σε φόνο, έρχονται τα πάνω κάτω στη ζωή τους, αφού δράστης είναι ο Ιταλός διοικητής του νησιού. Λίγο καιρό αργότερα η Χριστίνα εξαφανίζεται, αφήνοντας ως μοναδικό ίχνος το ένα από τα δύο αγαπημένα της κίτρινα λουστρίνια, το δεξί, ενώ η Θεμελίνα με τη μητέρα της ακολουθούν με άλλους συμπατριώτες τους τον δρόμο της μετανάστευσης. Δεύτερη πατρίδα τους θα είναι στο εξής το Σαλέν ντε Ζιρό, στη Νότια Γαλλία, όπου οι συνθήκες εργασίας στις αλυκές είναι παραπάνω από σκληρές, ενώ όλοι οι ξένοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τον ρατσισμό, τα στυγνά αφεντικά και την απόλυτη φτώχεια. Νέες φιλίες, έρωτες και μικρές ευτυχισμένες στιγμές κάνουν τον καιρό να περνά γρήγορα, ώσπου ξεσπά ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η ζωή της Θεμελίνας αλλάζει προς το χειρότερο. Εγκλήματα, δωσίλογοι, στρατόπεδα αιχμαλωσίας, κρεματόρια, Αντίσταση και ένας έρωτας γεννημένος μέσα στις φλόγες του πολέμου ατσαλώνουν τη θέλησή της για ζωή – ωστόσο… δεν παύει να νιώθει μισή. Μέχρι που ένα κίτρινο λουστρίνι βρίσκεται έξω από την πόρτα της. Ένα βιβλίο για την αληθινή φιλία, τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, το παράλογο της βίας και του πολέμου, τον θάνατο και τον έρωτα. Σημείο αναφοράς στην ξέγνοιαστη νιότη και την ελπίδα: ένα ζευγάρι κίτρινα λουστρίνια.

Όχι άντρες και γυναίκες. Δεν έχουν τίποτα το προσωπικό πάνω τους. Πτώματα είναι, τίποτε άλλο! Μάρσαλ στην αμμουδιά. Ξαπλωμένη μπρούμυτα, απολάμβανε τον ήλιο που αγαπούσε εξίσου με το φλερτ. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν κάνει ηλιοθεραπεία· κείτεται στραγγαλισμένη… Από ό,τι φαίνεται, δεν είναι γραφτό για τον Πουαρό να κάνει διακοπές. Ήρθε να ξεκουραστεί σ’ αυτό το όμορφο θέρετρο του Ντέβον και τώρα πρέπει να εξιχνιάσει έναν φόνο. Από την πρώτη στιγμή είχε παρατηρήσει πως η προκλητική συμπεριφορά της Αρλίνα ξεσήκωνε τον αντρικό πληθυσμό του ξενοδοχείου. Αλλά μήπως αυτό που μοιάζει με «έγκλημα πάθους» είναι στην πραγματικότητα ένας πολύ πιο ειδεχθής και καλά μελετημένος φόνος;

«Ο δολοφόνος βρίσκεται εδώ, μαζί μας… Είναι στο τρένο αυτή τη στιγμή…» Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, το φημισμένο Οριάν Εξπρές ακινητοποιείται από μια χιονοθύελλα στη μέση του πουθενά. Το πρωί, ο εκατομμυριούχος Σάμιουελ Έντουαρντ Ράτσετ βρίσκεται μαχαιρωμένος στο κρεβάτι του. Η πόρτα του κουπέ του είναι κλειδωμένη από μέσα. Ο δολοφόνος του είναι ένας από τους συνταξιδιώτες του… Ο Ηρακλής Πουαρό, παγιδευμένος κι αυτός στο τραίνο, επιχειρεί να λύσει το μυστήριο. Ανάμεσα στους επιβάτες υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είχαν λόγους να μισούν τον Ράτσετ. Ποιος απ’ όλους είναι ο δολοφόνος; Άραγε σχεδιάζει να χτυπήσει ξανά; Ένα ταξίδι με το πιο πολυτελές τρένο του κόσμου εξελίσσεται σ’ ένα αγωνιώδες μυστήριο –και σ’ ένα από τα πιο δημοφιλή έργα της Άγκαθα Κρίστι, που διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες και μεταφέρθηκε επανειλημμένα στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.

H Μαίρη Παναγιώτου είναι παντρεμένη, έχει έναν γιο, έχει μια δουλειά, ζει μια ήσυχη και τακτοποιημένη καθημερινότητα. Μέχρι τη στιγμή που, εντελώς τυχαία, συναντά στον δρόμο τον πρώην της, που σημάδεψε τη ζωή της και τον οποίο δυσκολεύτηκε πολύ να ξεπεράσει. Είναι το ίδιο όμορφος, γοητευτικός και απαιτητικός, και της ζητά να του απαντήσει σε μία και μόνο ερώτηση: «Έγινες ευτυχισμένη… χωρίς εμένα;» Πανικόβλητη και γεμάτη αγωνία, η Μαίρη προσπαθεί να καταλάβει τι είδους φάρσα είναι αυτή που της στήνει το σύμπαν. Ήταν νέα και ανέμελη όταν ερωτεύτηκε τον «Μίστερ G», ενώ τώρα είναι μια κατασταλαγμένη, σοβαρή και υπεύθυνη γυναίκα. Δεν έχει χρόνο να απαντά σε τέτοια ερωτήματα. Αλλά και πάλι… Γιατί ξαφνικά νιώθει τόσο… δυστυχισμένη; Θα κάνει γιόγκα, θα προσπαθήσει να αδυνατίσει, θα πάει σε μάγισσες, χαρτορίχτρες, συμβούλους προσωπικής ανάπτυξης, θα διαλογιστεί. Έχει είκοσι πέντε μέρες στη διάθεσή της να απαντήσει στην ερώτηση-παγίδα που της κάνει εκείνος. Αν τα καταφέρει, θα γίνει πραγματικά ευτυχισμένη. Αν δεν τα καταφέρει, θα πρέπει να (ξανα)κυλήσει στην αμαρτία… Μια ιστορία με πολύ χιούμορ, που κρύβει όμως μεγάλες αλήθειες. Γιατί σημασία δεν έχει πόσο ευτυχισμένη είσαι αλλά πόσο ευτυχισμένη θέλεις να γίνεις!

Είδε την πόρτα να ανοίγει και ο πανικός την τύλιξε. Η καρδούλα της άρχισε να χτυπά με γοργό ρυθμό και ο κόμπος στον λαιμό έγινε κουβάρι που την έπνιξε. Ήθελε να ξεφωνίσει, να τρέξει… μα έμεινε παγωμένη στη θέση της μέχρι που ένα λευκό χέρι απλώθηκε και άδραξε τον μικρό καρπό της. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια και περίμενε… Η Σοφία μεγάλωνε σε ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από τη λατρεία του πατέρα και των παππούδων της, μα την αγάπη από το άτομο που κάθε παιδί αποζητά δεν την εισέπραξε ποτέ. Η απελπισμένη ανάγκη γι’ αυτή την αγάπη την έσπρωξε σε απεγνωσμένες και επικίνδυνες ενέργειες για την ίδια, φρικαλέες γι’ αυτούς που την λάτρευαν. Μέχρι που ήρθε αντιμέτωπη με τον θάνατο, μα και με τον άνθρωπο που μια ζωή λαχταρούσε την αποδοχή στην καρδιά του. Και καταπρόσωπο με την Αλήθεια! Υπάρχουν άραγε περιθώρια να ανατρέψει τα λάθη και να βαδίσει σε καινούργια μονοπάτια ευτυχίας;

Νέα Υόρκη, 1995 Ο Μπράιαν Τζόναθαν Μαλόι και ο Ντάνιελ Φάλλον είναι παιδικοί φίλοι, μετανάστες από την Ιρλανδία και παντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Μπράιαν είναι ένας μοναχικός συγγραφέας που αγαπά την ησυχία, ενώ ο Ντάνιελ, πρώην αθλητής του μπέιζμπολ και νυν προπονητής μιας μικρής ομάδας, με τρεις αποτυχημένους γάμους, είναι γυναικάς και του αρέσει το ποτό. Μέσα όμως από αυτή τη διαφορετικότητά τους συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και φυσικά τους συνδέει δυνατά η κοινή καταγωγή και τα παιδικά βιώματά τους. Όταν πριν από εννέα χρόνια ο Μπράιαν εξέδωσε το πρώτο βιβλίο του, έκανε τεράστια εκδοτική επιτυχία και έγινε διάσημος. Ξεκινώντας, όμως, να γράφει το δεύτερο, έχασε την Κλερ, τη γυναίκα του, και κλείστηκε στον εαυτό του, μη δυνάμενος να ξαναγράψει άλλο βιβλίο. Η οικονομική αδράνεια τόσων ετών τού έχει δημιουργήσει οικονομικά προβλήματα, γι’ αυτό πιέζει τον εαυτό του να ολοκληρώσει εκείνο το βιβλίο που άφησε στη μέση. Όλα πηγαίνουν καλά, μέχρι που το διαμέρισμα δίπλα στο δικό του νοικιάζεται από τη Μανόν Ριβερστόουν, μια νεαρή στριπτιζέζ που κάνει πολλή φασαρία. Ο Μπράιαν είναι πλέον πεπεισμένος ότι δε θα μπορέσει να ολοκληρώσει το βιβλίο του και σκέφτεται να τα παρατήσει όλα, όταν ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς συμβαίνει το ανεπάντεχο…

Η ζωή της Μίνας δεν ήταν εύκολη. Τίποτα δεν της χαρίστηκε όταν σχεδόν από παιδί αναγκάστηκε να παλέψει για να κερδίσει μια θέση στην κοινωνία, χωρίς να σκύψει το κεφάλι ή να υποκύψει στις διαθέσεις κάποιων ανδρών επειδή ήταν νέα και όμορφη. Με πείσμα, αργά και σταθερά, έφτασε εκεί όπου ήθελε. Κατέκτησε την αναγνώριση, την καταξίωση, την οικονομική άνεση∙ όμως υποτίμησε τον έρωτα, αδιαφόρησε για εκείνον. Μα αυτός παραμόνευε. Η Μίνα κοίταξε τον Μάνο. Κάτι της θύμιζαν τα μάτια του, κάτι πολύ οικείο και γνώριμο, μα δεν της έδωσαν απαντήσεις. Όταν επιτέλους το έκαναν, ήταν αργά∙ πολύ αργά για να σταματήσει τον χρόνο που βάραινε στη δική της πλάτη. Ο έρωτας όμως δε μίλησε ποτέ στον χρόνο. Τον αγνοούσε πάντα, από γενέσεως κόσμου. Αυτοί οι δύο είναι εχθροί. Ο έρωτας είναι τυφλός. Ο έρωτας είναι τρελός. Ο έρωτας δε γνωρίζει σύνορα. Ξεχύνεται σαν άνεμος και γίνεται πόλεμος, μέχρι εκείνο που διεκδικεί να γίνει δικό του ή μέχρι να του περάσει. Μα σαν γίνει αγάπη, θα κρατήσει για πάντα.

«Και σε περίπτωση που δεχτείτε, αρχίστε να μαθαίνετε και το αναγκαίο λεξιλόγιο». «Τι εννοείτε; Στρατιωτική ορολογία;» «Όλες τις πιθανές λέξεις για το πώς μπορεί κανείς να σκοτώσει έναν άνθρωπο». Η νεαρή Εύα Μπρουνς ζει μια ανέμελη ζωή στη Φρανκφούρτη του 1963. Ο πόλεμος είναι μια θολή παιδική ανάμνηση, η ταβέρνα του πατέρα της πηγαίνει καλά, και ο Γίργκεν, ο πλούσιος φίλος της, ετοιμάζεται να της κάνει πρόταση γάμου. Όλα, όμως, ανατρέπονται όταν προσλαμβάνεται ως διερμηνέας σε μια δίκη για εγκλήματα πολέμου, όπου και γνωρίζει τον Ντέιβιντ Μίλερ, έναν μαχητικό και αινιγματικό Καναδό δικηγόρο. Μεταφράζοντας τις καταθέσεις, η Εύα έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το τρομερό παρελθόν της πατρίδας της. Και αρχίζει να αναρωτιέται: Γιατί οι δικοί της αντιδρούν τόσο στη συμμετοχή της στη διαδικασία; Γιατί δε μιλούν ποτέ για το τι έκαναν στον πόλεμο; Καθώς η «Δεύτερη Δίκη του Άουσβιτς», όπως θα μείνει στην Ιστορία, συγκλονίζει μια ολόκληρη χώρα, η Εύα δεν μπορεί πια να είναι απλώς η καλή κόρη που ετοιμάζεται να γίνει καλή σύζυγος. Πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στις έτοιμες αλήθειες και σε αυτό που της λέει η συνείδησή της. Ανάμεσα στη συλλογική λήθη και στην προσωπική ευθύνη – και τελικά, ανάμεσα στο μίσος και στην αγάπη.

Άραγε ξέρουμε τα πάντα για τις τελευταίες ώρες του Χριστού; Μήπως συνέβη κάτι λίγο πριν από τη Σταύρωση, για το οποίο κανείς δεν έχει μιλήσει εδώ και αιώνες; Και όμως, εκείνη την ημέρα στο Πραιτώριο της Ιερουσαλήμ, μια γυναίκα όρθωσε το ανάστημά της και προσπάθησε να σώσει τον Ναζωραίο, κάνοντας ό,τι δεν τόλμησαν δεκάδες άντρες γύρω της. Το όνομά της Κλαυδία Πρόκλα. Η σύζυγος του ίδιου του Πόντιου Πιλάτου, του ανθρώπου που δίκασε τον Ιησού. Μια Ρωμαία της άρχουσας τάξης, που, σε καιρούς αντίξοους για κάθε γυναίκα, επέλεξε το δικό της πεπρωμένο, ακολουθώντας τη φωνή της καρδιάς. Ποια ήταν πραγματικά; Και πώς έφτασε να ανακηρυχτεί Αγία της Χριστιανικής Εκκλησίας μετά τον θάνατό της; Από τις ανεμοδαρμένες ερήμους της Ιουδαίας μέχρι τα ομιχλώδη μονοπάτια της αστραφτερής Ρώμης, αυτή εδώ είναι η συγκλονιστική ιστορία ανθρώπων που πάλεψαν με τα σκοτάδια τους για να βγουν στο φως. Είναι το πορτρέτο μιας θαρραλέας ύπαρξης που αντιτάχθηκε στη βία των ημερών της. Η ανατομία ενός γάμου που χτυπήθηκε ανελέητα από τη μοίρα. Το δραματικό χρονικό μιας δίκης που σημάδεψε την ανθρωπότητα και εκείνου του τραγικού δικαστή που ένιψε τας χείρας του, του άντρα που είχε ξεκινήσει την καριέρα του με όνειρα και έσβησε στην αφάνεια. Και, τέλος, η οδύσσεια ενός παλιού Ρωμαίου στρατηγού, που σαράντα χρόνια μετά τη Σταύρωση έφερε στο φως τα κρυμμένα μυστικά οδεύοντας προς τη δική του λύτρωση. Ο Στέφανος Δάνδολος αντλεί έμπνευση από ένα καταγεγραμμένο γεγονός των τελευταίων ωρών του Χριστού, το οποίο ουδέποτε αναδείχτηκε, και, συνυφαίνοντας πραγματικότητα και μυθοπλασία, χτίζει ένα βαθιά υποβλητικό μυθιστόρημα για την ελπίδα, τον έρωτα και τα θαύματα της ανθρώπινης ψυχής. Ένα επικό έργο που καθηλώνει τον αναγνώστη με τη χειμαρρώδη γραφή και την έξοχη αναπαράσταση της εποχής, ζωντανεύοντας με μαεστρία μια άγνωστη πτυχή της ωραιότερης ιστορίας του κόσμου.

Η αλήθεια, όσο άσχημη και αν είναι, στα μάτια εκείνου που την αναζητά φαντάζει πάντα ιδιαίτερη και όμορφη. Ο Ρότζερ Άκροϊντ ήταν ένας άνθρωπος που ήξερε πολλά. Ήξερε ότι η γυναίκα που αγαπούσε είχε δηλητηριάσει τον πρώτο της σύζυγο. Ήξερε ότι κάποιος την εκβίαζε – και τώρα ήξερε επίσης ότι έδωσε τέλος στη ζωή της με υπερβολική δόση βαρβιτουρικών. Ένα γράμμα που έφτασε με το βραδινό ταχυδρομείο θα του αποκάλυπτε σε λίγο ποιος ήταν ο μυστηριώδης εκβιαστής. Όμως ο Ρότζερ Άκροϊντ αυτό δε θα το μάθαινε ποτέ. Προτού τελειώσει την ανάγνωση του γράμματος, ήταν νεκρός – τον μαχαίρωσαν στον λαιμό μέσα στο γραφείο του. Στο Κινγκς Άμποτ, το χωριό που συμβαίνουν όλα αυτά, είχε αποσυρθεί ινκόγκνιτο ο Ηρακλής Πουαρό για να ησυχάσει. Η δολοφονία του Ρότζερ Άκροϊντ, όμως, θα τον υποχρεώσει να αναλάβει ξανά δράση…

Το Σεντ Λούις, η ήσυχη πόλη που αργοπεθαίνει πλάι στο ποτάμι στην πολιτεία Μιζούρι των ΗΠΑ, υποδέχεται μια καινούργια κάτοικο, η οποία ορίζεται και νέα διοικητής της αστυνομίας στην περιοχή. Προτού εκείνη εγκατασταθεί καλά καλά στην πόλη, μερικοί απ’ τους εξέχοντες εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας βρίσκονται μπλεγμένοι σε μια πολιτική συνωμοσία που φαίνεται να απλώνει τα πλοκάμια της σε κάθε αθέατη πτυχή του δημόσιου βίου. Ένα μυθιστόρημα που αποκαλύπτει τις μυστικές ζυμώσεις σε μια συνηθισμένη αμερικανική μητρόπολη, εκθέτοντας το αμερικανικό όνειρο ως γνήσιο τρόμο και μαύρη, σκοτεινή κωμωδία. Η Εικοστή Έβδομη Πολιτεία, έργο που ανήκει ήδη στα κλασικά μυθιστορήματα της σύγχρονης πεζογραφίας, σήμανε την εμφάνιση του Τζόναθαν Φράνζεν στα γράμματα και την αρχή μιας δημιουργικής πορείας που θα τον κατέτασσε στους κορυφαίους δημιουργούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας.